Φόβος..?Τακτική...?

Ένα ζευγάρι που κερδίζει λίγο χρόνο από την καθημερινή ρουτίνα και βγαίνει

να πιει τον καφέ του αλλά φτάνουν να διαβάζουν ο ένας εφημερίδα και ο

άλλος περιοδικό  και να ανταλλάσουν ελάχιστες κουβέντες…

Μάτια που κάποτε ζούσαν να κοιτάζονται τώρα περιπλανιούνται αφηρημένα στο χώρο….

Ένα ζευγάρι που αποχαιρετιέται στο αεροδρόμιο…Ο τρόπος που κινιούνται…

Ή που μιλάνε…πως λένε αντίο…..Η κοπέλα τον φιλάει στη πύλη επιβίβασης…

Αυτή είναι δακρυσμένη αλλά αυτός είναι ατάραχος…Τον κοιτάζει διαρκώς ενώ αυτός

φεύγει,αλλά αυτός δεν γυρίζει να την δει…..Ούτε μια φορά…..

Η γλώσσα του σώματος,οι κινήσεις,τα μάτια…..τα μάτια…ο καθρέφτης της ψυχής….

Πόσες φορές πληγώνουμε χωρίς να το θέλουμε?Πόσες φορές θα γυρνούσαμε

τον χρόνο πίσω για να φερόμασταν αλλιώς η να κερδίζαμε περισσότερες στιγμές

με αυτόν ή αυτή που αγαπάμε?

Δεν εκφράζουμε συναισθήματα,δεν αγγίζουμε τρυφερά…

Δεν κοιταζόμαστε στα μάτια….Φόβος?Τακτική?

Όπως και να έχει χάνουμε στιγμές….και όταν η καρδιά δεν τροφοδοτείται…

Πεθαίνει……

Αντρέας