Γνωρίστηκαν ένα βράδυ σε ένα μπαράκι όταν και βρέθηκαν σε κοινή παρέα.Την πρόσεξε από την πρώτη στιγμή,όπως και το καλά κρυμμένο μελαγχολικό της βλέμμα πίσω από ένα καλοφτιαγμένο στυλ αδιαφορίας αλλά και στιγμιαία  μικρά χαμόγελα.Η ομορφιά της τον μαγνήτησε.Το πίστεψε από την πρώτη στιγμή ότι ήταν αυτή που έψαχνε.Μέτα από λίγες μέρες βρέθηκαν να φιλιούνται σε ένα πεζουλάκι δίπλα στο λιμάνι.Η καρδιά του χτυπούσε δυνατά όπως ένιωθε και τη δική της κάθε φορά που την κρατούσε αγκαλιά.Του έγινε απαραίτητη και ήρθε ως φυσιολογικό οι συναντήσεις τους να γίνουν καθημερινές έστω και για λίγο.Τα μάτια της μέρα με την μέρα έχαναν αυτή την μελαγχολία που από την αρχή είχε προσέξει και την θέση της πήρε μια ανησυχία.Μια ανησυχία μην χαλάσει όλο αυτό, κάτι που ένιωθε και εκείνος έχοντας το όμως καλά κρυμμένο.

Όνειρο του να ξυπνήσει μια μέρα και να την δει δίπλα του.Κάτι που επιτέλους κατάφεραν λίγους μήνες αργότερα.Είχε ξυπνήσει πριν από εκείνη και την παρατηρούσε..ένας άγγελος δίπλα του.Για πάντα μαζί σκέφτηκε αυθόρμητα….και σφράγισε αυτόν τον σιωπηλό του όρκο δίνοντας της απαλά ένα φιλί.

‘’Θέλεις να ψάξουμε σπίτι και να μείνουμε μαζί?’’ της είπε μια μέρα νιώθοντας την καρδιά του να χτυπάει δυνατά,φοβούμενος την απάντηση μιας και ήταν μόλις 20 χρονών!Τον αγκάλιασε και του ψυθίρισε’’ΝΑΙ!!,όσο τίποτα άλλο!’’Μα τι άλλο να ζητούσε.Δεν χόρταινε να την κοιτάζει και τώρα θα μπορούσε να την έχει κοντά του κάθε μέρα!Όπως και έγινε!

‘’ρε,είναι 20 χρονών.Τι σε κάνει να πιστεύεις πως θα αντέξει?Αυτή είναι πάνω στη τρέλα της τώρα!Γρήγορα θα το βαρεθεί όλο αυτό’’όμως εκείνος δεν άκουγε κανέναν.Είχε πιστέψει σε εκείνη,τα συναισθήματα της,τα μάτια της, ο τρόπος που τον κοιτούσε,τον αγκάλιαζε,τον φιλούσε.Ήθελε να κάνει οικογένεια μαζί της.Τρόμαξε στη σκέψη…Οικογένεια?Μεγάλη απόφαση…Ήθελε πραγματικα?Γρήγορα του ήρθε η απάντηση μέσα του ‘’Σαν τρελός’’….

Ήταν πρωί όταν μετά από ένα τεστ εγκυμοσύνης που έκανε βγήκε θετικό.Η πιο χαρούμενη μέρα της ζωής του?Σίγουρα μέχρι τότε γιατί η μέρα που γεννήθηκε το μωράκι τους θα κατέχει πάντα την πρώτη θέση στη καρδιά του.Και όχι μόνη αυτή…Η μέρα που παντρεύτηκαν….Την είδε να έρχεται με το νυφικό της….Υπέροχη….όπως πάντα…..για εκείνον…..πως να την ξεχάσει?

Τώρα την βλέπει να φροντίζει το αγγελούδι τους…το μωράκι τους….να φροντίζει τον ίδιον…να κρατάει αυτή την οικογένεια ενωμένη με αγάπη,τρυφερότητα  χωρίς να έχει χάσει την παιδικότητα της…κάθε μέρα και πιο όμορφη….χωρίς πια αυτή την θλίψη στα μάτια της…την ανησυχία…..

Του ήρθαν στο μυαλό τα λόγια τους…..‘’ρε,είναι 20 χρονών.Τι σε κάνει να πιστεύεις πως θα αντέξει?Αυτή είναι πάνω στη τρέλα της τώρα!Γρήγορα θα το βαρεθεί όλο αυτό’’

Χαμογέλασε….Την πήρε αγκαλιά……’’Σε ευχαριστώ’’ της ψιθύρισε……..

Αντρέας