Η ΔΥΝΑΜΗ ΤΗΣ ΨΥΧΗΣ

Είχε πιστέψει σε αυτόν…Έκανε όνειρα…Είχε αναρωτηθεί πολλές φορές κι αν κάποια στιγμή φύγει από την ζωή μου?Οι σκέψεις που της έρχονταν ήταν μαύρες…Δεν μπορούσε να κρατήσει πολύ ώρα αυτή την σκέψη στο μυαλό της.

Κι όμως τώρα έπρεπε να αντιμετωπίσει την πραγματικότητα. Τελικά μήπως η διαισθησή μας καταλαβαίνει πράγματα που δεν μπορούμε να αντιληφθούμε και μας προετοιμάζει με τέτοιες σκέψεις?

Κοίταζε γύρω της το σπίτι…Τόσες στιγμές τους εκεί….Ερωτικές,τρυφερές,χαράς….Στιγμές που έπρεπε να αντιμετωπίσει αν ήθελε να ξεφύγει από αυτό που αισθανόταν αυτή την στιγμή.Θα περάσει ποτέ? σκέφτηκε..Οι απαντήσεις που της έρχονταν στο μυαλό μάλλον αποθαρρυντικές ήταν….Μετά από πολλές ώρες σκέψης την πήρε ο ύπνος στον καναπέ…Το μυαλό της είχε ήδη κουραστεί επαναφέροντας συνέχεια διαλόγους τους….

Οι επόμενες μέρες ήταν επίσης τραγικές.Στη δουλειά δεν είχε όρεξη να ασχοληθεί με τίποτα..Στο σπίτι όλες οι σκέψεις της κατέληγαν σε ένα μεγάλο ΓΙΑΤΙ…

ΣΚΈΨΕΙΣ…Στεκόταν με τις ώρες σε ένα σημείο ξεψαχνίζοντας με το μυαλό της στιγμές τους προσπαθώντας να βρει ενδείξεις που ίσως να μην έβλεπε τότε που θα οδηγούσαν σε ένα τέτοιο αποτέλεσμα….Όταν αποκτούσε επαφή με την πραγματικότητα τρόμαζε που καταλάβαινε ότι είχαν περάσει τόσες ώρες που ήταν βυθισμένη σε σκέψεις.Ένιωθε ότι χάνει τον εαυτό της….

Μέχρι που ένα πρωί αισθάνθηκε πως δεν το αξίζει όλο αυτό!Ήθελε να το αλλάξει!Το αίσθημα της επιβίωσης είχε ξαναγεννηθεί μέσα της….και ήταν ουσιαστικό…πραγματικό…Το ένιωθε….Σκέφτηκε κάτι που είχε διαβάσει…’’Για να ξεπεράσει η ψυχή έναν μεγάλο χωρισμό πρέπει να ζήσει όλα τα μετέπειτα στάδια του  με την σειρά και ολοκληρωμένα.Αυτά είναι απογοήτευση-ενοχικότητα-θυμός και ανάγκη για επιβίωση και μια καινούρια αρχή….

Δεν καθυστέρησε καθόλου.Πρώτα έπρεπε να εξαφανίσει ότι την πήγαινε πίσω..Μάζεψε ότι τον θυμίζαν από πράγματα που είχαν αγοράσει μαζί μέχρι και τα δώρα που της είχε κάνει …άλλαξε όλη τη διακόσμηση του σπιτιού της βγαίνοντας και αγοράζοντας  αντικείμενα που ανταποκρίνονταν στον καινούριο αυτό σχεδιασμό…Οι πρώτες κινήσεις για μια καινούρια αρχή είχαν γίνει….Τώρα χρειαζόταν να ξαναζωντανέψει την χαμένη της αυτοπεποίθηση…shopping therapy?Καλό αλλά προσωρινό….Ήθελε κάτι που να έχει διάρκεια…Ίσως και καινούρια πρόσωπα γύρω της…Της άρεσε πολύ το τραγούδι…Είχε ασχοληθεί ερασιτεχνικά με κάποια μπάντα αλλά τα παράτησε όταν βρήκε τον ‘’μεγάλο της έρωτα’’ για να έχουν χρόνο οι δυό τους…Και πηγαίναν καλά τότε με κάποιες live εμφανίσεις σε μικρά συνοικιακά μπαράκια….‘’Κάποια στιγμή αν το μετανιώσεις ,μην διστάσεις.Να ξέρεις ότι η πάντα θα έχεις μια θέση σε αυτή την μπάντα’’ της είχε πει ο Νίκος.Σχημάτισε χωρις δεύτερη σκέψη τον αριθμό του και κανόνισαν να βρεθούν….Κλείνοντας το τηλέφωνο έπιασε τον εαυτό της να σιγοτραγουδάει χαρούμενα ένα τραγούδι που έπαιζε εκείνη την στιγμή στο ραδιόφωνο…Η καρδιά της χτυπούσε δυνατά από χαρά πια…..

Τελικά ο χρόνος γιατρεύει τις πληγές ή η δύναμη της ψυχής είναι απεριόριστη?

Αντρέας